kediler güzel canlılardır.herşeyleriyle kendilerine özgü.samimi.İstemedikleri birşeyi asla yaptıramazsınız.sizi çok sevse de asla kendinden taviz vermez.ancak hiç beklemediğiniz bir anda da gözyaşlarınıza ortak olurlar.onlar çevrelerinde ki en ufak huzursuzluğu algılarlar.Ya hemen ordan uzaklaşırlar ya da neler olduğunu iyice anlamaya çalışırlar.hatta sesler yükseldiği zaman arada onların miyavlamalarını da duyabilirsiniz.o gerginliği dağıtmak istercesine birden kucağınıza atlayıverirler.Siz şaşırırsınız,etkilenirsiniz..bence örnek alınacak canlılardır kediler.bazen de öyle incinirler ki asla onlara ulaşamazsınız ,ulaştığınızı sanırsınız ancak anlarsınız ki sizi affetmemiş.sadece tamamen ipleri koparmak istemez aranızda ki mesafe sabit kalır.Ne azalır,ne çoğalır.Eskisi gibi olmaz..hiç beklemeyin..incindiği herneyse devam ettiği sürece bunu size hep hissettirecektir..örnek vermek gerekirse evde yeni bir kedinin varlığı..hele bebekliğini sadece sizin sevginizle geçirdiyse,sizi annesi bildiyse...ikinci bir kedi onun için tam anlamıyla hayal kırıklığıdır... Bende bu günlerde böyle bir süreç yaşıyorum,Sabutay eve sadece uyumaya ve yemek yemeye geliyor..Bulut geldiğinden beri böyle, daha önce de bahsetmiştim.anak uyurken onu okşamama ,sarılmama izin veriyor.kendinde olduğundaysa söylene söylene dolaşıyor evin içinde ,çok üzerine gidersem atıyor kendini bahçeye.sesi çok uzaklardan geliyor kedişimin.artık kocaman bir kedi oldu.yine de bir umut ,küçücük de olsa sabo'mu istiyorum.bana sımsıkı sarıldığı,mırıl mırıl uykuya daldığı günleri bekliyorum 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder