12.10.08

Şimdi iyiyim...

Adım adım yürüdüm bu küçük şehrin,bu taşlarla döşenmiş sokaklarını.Geçmiş omuzlarımda olanca ağırlığıyla..Amaçsız dolaştım bir süre.Ayaklarım beni nereye götürecek merak ettim.Aklımda bir yığın soru işareti...Denizi görmek istedim,belki bir kaç martı...Şansım varsa, bir gün batımına denk gelirim dedim kendi kendime.Belki kendime gelirim,kendi kendime..
Koşarcasına yürüdüm...Yürüdüm...
Durdum...
Ben bu şehri,bu şehrin kedilerini seviyorum.Olduğum yere çöktüm.İşte tam burda,olduğum yerde kalakaldım.Kendime geldim.Kendi kendime...

1 yorum:

Begonvilli Ev dedi ki...

İyi ki varsın Glgn. Onları seviyorum, yaşamı onlarla paylaşmayı seviyorum ve onlara değer verenleri seviyorum. İsmet