Henüz çok küçük...

Bir kaç gündür.Hemen yanıbaşımızda ki boş arsa da bir misafirimiz var.Küçüçük aslında,ancak cüsseye bakacak olursanız,ilerde kocaman bir köpek olacak..Bir de iyi bakılırsa..mahallemizin çocuklarına hayvan sevgisini bir çok kez anlatmış olmama rağmen etkili olamadığımı görüyorum ne yazık ki..artık anneleriyle konuşmaya başladım.Ama biliyorum ki benim hakkımda pek de iyi düşünmüyorlar,içlerinden" deli kadın sende.."dediklerini duyar gibiyim.mahallenin aksi teyzesi olmaya razıyım ben.Neyse,bu köpüşümüz çocuklar taş attığında kedilerin yamacına gidip olduğu yere siniyor.ona verilen yemeği,hiç itiraz etmeden,onlarla paylaştığını gördüm..(tabii böyle yazınca,bir çok insan için,"sevgi böcüğü""mutlu,mesut abla gibi" göründüğümün farkındayım..)olsun ona da razıyım.Bir kaç kere,bizim bahçe kapısının altından girmeyi denedi,bir keresinde de başardı.Ancak bizimki erkek köpek olunca kıyameti koparıyor tabii..kapının önünden ayrılmıyor.tek istediği,biraz yemek,biraz sevgi,bir de güvenle uyuyabileciği bir yer..şimdilik fotoğrafını ekleyemiyorum,bir kaç gün içinde eklerim..