2.8.08

bizimkiler


Bugün bu ikiliden bahsetmek istiyorum;
geniş sayılabilecek bir bahçeleri var korumaları gereken.Özellikle Bobo bu konuda takıntılıdır.Fındık gelmeden önce,havanın kararmasıyla birlikte Bobo göreve başlardı.bir o köşe ,bir bu köşe koşturup dururdu. Görev başında olduğu için onu geceleri pek göremezdik.Hava almaya çıktığımızda nefes nefese,heyecan içinde bulurduk onu.Irkının özelliği,hareket eden herşeye tepki vermek ne de olsa.bir hareket,bir gürültü olduğu zaman Bobo'yu sakinleştirmek çok zordur gerçekten.Yani paranoyak derecede herşeyden şüphe eder.Arkadaşlarımız,cesaretlerini toplayıp geldikleri zaman,tek sıra halinde denetimden geçtikten sonra oturabilirler,birisi içine sinmezse,onunla uğraşır,huzursuz eder.Neyse gelelim asıl konuya,fındığımız geldikten sonra,Bobo'da bariz bir rahatlama görüyoruz.Örneğin,geceleriFındığı bahçenin bir ucunda nöbet tutarken görüyoruz.aşağıda ki yoldan herhangi biri geçerse Fındık başlıyor bağırmaya,Bobo öbür köşede havlayıp karşılıyor adamı,artık bir uçtan öteki uca koşması gerekmiyor.ikinci bir şey,gecenin ortasında Bobo içeriye giriyor.yatıyor,dolanıyor,bizimle uğraşıyor.Fındık bir şeyden şüphelenip,havlamaya başlayınca koşturarak,soluğu dışarıda alıyor.anladığınız gibi.Görev bölümü yapmışlar keretalar.Bak bak gül,tipler büyük bir dayanışma içindeler.fındık evimize yeni bir nefes,renk oldu..Bir de Sabo gelse daha ne isterim bu hayattan..

Hiç yorum yok: